พิพิธภัณฑ์แรงงานไทย ช่วงเวลาก้ำกึ่งใกล้เวลาอาหารเที่ยง (5 ก.ค.58 เวลา 11.15 – 13.15 น.) มีผู้มาเยือนพิพิธภัณฑ์แรงงานไทยพร้อมๆกันในเวลาเดียวกัน กลุ่มหนึ่งจากนักศึกษาปริญญาโท หลักสูตรพัฒนาแรงงานและสวัสดิการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 5 คน โทรนัดไว้ บอกว่าอาจารย์ศักดินาให้มาจะมีคนพาชม และมีครูสอนศาสนาที่โบสถ์แถวสามย่าน 2 คน มาจากสหรัฐอเมริกา พูดไทยชัดแจ๋ว ขี่มอเตอร์ไซด์ผ่านมาเห็นน่าสนใจก็แวะ ส่วนอีกคนมาส่วนตัวคนเดียวเพื่อนเล่าให้ฟังว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่น่าสนใจก็เลยอยากมาดู
ทั้งหมดก็เลยเดินดูพร้อมๆกันโดยมี วิชัย นราไพบูลย์ ผู้จัดการฯ พาชมอธิบายแต่ละห้องจัดแสดง พร้อมทั้งแลกเปลี่ยนซักถามตลอดเวลา
ครูสอนศาสนาบอกว่า “ จะกลับมาใหม่ได้ไหมจะมาถ่ายรูปของเก่าๆ เช่น หนังสือพิมพ์กรรมกร หนังสือที่ระลึกวันรัฐธรรมนูญ ไม่เคยเห็นที่ไหมมาก่อนชอบมาก ” ยินดีต้อนรับค่ะ
หนึ่งในนักศึกษาเล่าอย่างตื่นเต้นว่า “ ดีมากๆ ได้ความรู้ ได้เห็นพัฒนาการของแรงงาน การต่อสู้ของแรงงานในสมัยก่อน ความอ่อนแอของขบวนการแรงงานทำให้ถูกเอาเปรียบ อยากเชิญชวนให้ทุกคนที่ไม่เคยมาได้มาสัมผัสด้วยตัวเองจะได้รู้ว่าที่นี่มีเรื่องราวดีๆให้ได้เห็นโดยเฉพาะได้เห็นคุณค่าของผู้ที่สร้างสรรโลกใบนี้ให้สวยงาม รับรองประทับใจแน่นอน”
ที่พิเศษมากๆวันนี้คือทุกคนได้เห็นตัวเป็นๆของอาจารย์สุรพล ปัญญาวชิระ ศิลปินเจ้าของผลงานการปั้นอนุสาวรีย์ศักดิ์ศรีของแรงงาน และอนุสาวรีย์โศกนาฏกรรมเคเดอร์ ที่ตั้งตระหง่านด้านหน้าพิพิธภัณฑ์แรงงานไทยนั่นเอง ทั้งรู้อีกว่าอนุสาวรีย์ 6 ตุลาฯที่ตั้งเรียงรายด้านหน้าหอใหญ่ ม.ธรรมศาสตร์ก็ฝีมืออาจารย์ทั้งนั้น ตื่นเต้นกันใหญ่ ก็เลยต้องขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสักหน่อย……….ช่วงเวลาสั้นๆแห่งความหมาย….ช่างมีค่ามากมาย………………….. อาจารย์นำหนังสือ Fine
ก่อนจากกันก็ช่วยอุดหนุนสินค้าของที่ระลึก หนังสือ เสื้อยืด และยังบริจาคสมทบค่าน้ำค่าไฟด้วย…..ขอบคุณจริงๆๆ
ยังมีอีกบ่ายแก่ๆ 2 คนจากญี่ปุ่น แต่ไม่มีภาพมาฝากเพราะว่าเขาไม่อนุญาติค่ะ………..
