วันนี้ที่พิพิธภัณฑ์แรงงานไทยอากาศกำลังดีร้อนนิดหน่อย มีน้อง 2 คนจากเครือข่ายธุรกิจเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อม SVN ( Social Venture Network Asia Thailand) นัดหมายกับพี่วิชัยเพื่อหารือเรื่องการจัด SVN Trip “มักกะสัน”ในวันที่ 14 มีนานี้ ขณะเดียวกันก็มีนักท่องเที่ยวจากสหรัฐอเมริกา 1 คน และอังกฤษ 2 คนมาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ฯ น้องหลีกับน้องอรก็เลยอาสาเป็นล่ามสอบถามความรู้สึกผู้มาเยี่ยมชมหลังจากที่เดินชมด้วยความตั้งอกตั้งใจ ได้ความว่า
เขาเป็นครู รู้จักพิพิธภัณฑ์แรงงานไทยจากเว็บไซต์ Tripadvisor ตั้งใจมาชมเพราะเป็นพิพิธภัณฑ์ที่น่าสนใจ ชอบการจัดแสดงได้ดี ชอบเนื้อหาห้อง 14 ตุลาซึ่งนั่งดูเหตุการณ์ช่วง 14 ตุลาฯ 16จนจบ อีกคนบอกว่าชอบห้องสงครามโลก สงครามเย็น การสร้างทางรถไฟสายมรณะ ส่วนด้านหน้าโดดเด่นมีอนุสาวรีย์เห็นชัด
ส่วนสองสาวหลังจากพูดคุยการเตรียมงานที่ตั้งใจมาวันนี้แล้ว กินข้าวเหนียวส้มตำแล้ว และทำหน้าที่ล่าม ขายเสื้อให้แขกฝรั่งแล้ว ก็ถือโอกาสเดินชมพิพิธภัณฑ์ด้วย ซึ่งทั้งสองบอกว่าชอบมากการจัดแสดงอย่างต่อเนื่องเชื่อมโยงแต่ละห้องได้ดี ซึ่งเนื้อหาการจัดแสดงของทั้งสองฝั่งมีความแตกต่างกันเห็นได้ชัด ฝั่งหนึ่งเห็นสภาพการทำงานคนสมัยก่อน การพัฒนาบ้านเมืองซึ่งแรงงานมีส่วนสร้างทุกสิ่งทุกอย่าง ชอบโมเดลที่จัดแสดงในห้องสงครามโลก และชอบเนื้อหาห้องแรงงานร่วมสมัยที่แสดงถึงการต่อสู้เรียกร้องสิทธิต่างๆ ที่ได้ความรู้สึกมีชีวิตเป็นเรื่องใกล้ตัวที่สัมผัสได้
“ หนูใช้ประกันสังคมอยู่ แต่หนูพึ่งรู้ว่ากฎหมายประกันสังคมกว่าจะได้มาต้องต่อสู้เรียกร้อง ไม่ใช่ได้มาง่ายๆ ”
“ ชอบเนื้อหาที่เข้มข้น การต่อสู้เรียกร้องเรื่องสิทธิของแรงงาน มันมีแอ๊กชั่นรู้สึกได้ ”
“ อยากให้ฝ่ายบุคคลมาดูจะได้เห็นอีกมุมหนึ่งของแรงงาน เห็นคุณค่าของงาน และเข้าใจคนงานมากขึ้น อาจจะทำให้เปลี่ยนวิธีคิดที่ดีต่อคนงานก็ได้ รวมทั้งนักเรียนนักศึกษาควรมาดูด้วย ”
สุดท้ายนั่งคุยแลกเปลี่ยนกันต่อกับพี่วิชัย อิ่มทั้งเนื้อหาอิ่มทั้งข้าวเหนียวส้มตำเลยทีเดียว………
